Στη ζωή, μετράνε οι παρόντες στην πράξη, όχι στα λόγια

Παρών. Βαριά λέξη, ασήκωτη!
Όχι τόσο στο να την πεις, στο να την εφαρμόσεις κυρίως.
Είτε το γράψεις με όμικρον είτε με ωμέγα, ο κοινός παρονομαστής και των δύο είναι ένας, το τώρα!
Αυτό αντιπροσωπεύουν.
Παρόν ίσον τώρα! Δεν υπάρχει σε αυτό ούτε αόριστος, ούτε μέλλοντας..

5 σκέψεις κατά την εξέταση των φίλων σου

Όσο μεγαλώνεις, συνειδητοποιείς το γεγονός ότι δεν μπορείς να κρατήσεις μια φιλία που δεν σου ταιριάζει. Οι φιλίες μας προκύπτουν από μια ποικιλία περιστάσεων. Μπορούν να είναι τόσο απλές και να έχουν τις ρίζες τους σε μια κοντινή απόσταση ή το μοίρασμα παρόμοιων ενδιαφερόντων. Η αντοχή τους μπορεί να είναι σύντομη ή να διαρκέσει μια ζωή. Μερικοί φίλοι περνάνε από τη ζωή μας σχεδόν αθόρυβα ή εισέρχονται και εξέρχονται δραματικά, με πλήρη ένταση.

Βούδας: Μη ζεις το παρελθόν, μην ονειρεύεσαι το μέλλον, συγκεντρώσου στο παρόν

Για τη δυστυχία υπάρχουν πολλές αιτίες, αλλά σχεδόν όλες πηγάζουν από ό,τι θα μας άρεσε να είμαστε ή να έχουμε, απ’ όλα αυτά που δεν είμαστε ή που θέλουμε. Δηλαδή, η δυστυχία αναδύεται από την επιθυμία. Υποφέρουμε από την επιθυμία να είμαστε άλλοι, να έχουμε άλλα πράγματα, να ζούμε αλλιώς.

Αριστοτέλης: Η ευτυχία καθενός εξαρτάται μόνο από τον εαυτό του

Ο Αριστοτέλης, μαθητής του Πλάτωνα που μετέτρεψε τους στοχασμούς του σε πηγή έμπνευσης για τις μελλούμενες γενιές, επικεντρώθηκε ως προς την αναζήτηση της ευτυχίας σε μια ιδέα που συνοψίζεται σε μία μόνο, αλλά πολύπλοκη, λέξη: ευδαιμονία.

Οι άνθρωποι φανερώνουν τον πραγματικό τους εαυτό όταν πια δεν σε χρειάζονται

Μετά την πρώτη «ψυχρολουσία» ψάχνεις να βρεις τη δική σου αντίδραση σε αυτό που συμβαίνει. Να μιλήσεις, να προκαλέσεις, να σιωπήσεις, να αγνοήσεις ή να απομακρυνθείς; Ό,τι και να διαλέξεις, μέσα σου γνωρίζεις ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο πια. Αποστασιοποιείσαι συναισθηματικά κι από εδώ και πέρα είσαι πάντα πιο προσεκτικός ως προς το τι κάνεις και ως προς το τι λες. Χάνεις, δηλαδή, τη δική σου αυθεντικότητα και τον αυθορμητισμό. Νιώθεις πιο σφιγμένος, πιο μαζεμένος. Αρχίζεις, δυστυχώς, και εσύ να σκέφτεσαι καχύποπτα και δεν νιώθεις άνετα να μένεις πολύ ώρα με αυτούς τους ανθρώπους.

Τη γυναίκα που έχεις πλάι σου, την κερδίζεις όταν την σέβεσαι και την εκτιμάς

Θυμάσαι την πρώτη φορά που την ερωτεύτηκες; Καλά κάνεις να τη θυμάσαι, γιατί εκείνη η μοναδική πρώτη φορά διεπόταν, εκτός από αναρίθμητα βέλη με κόκκινες αιχμές, από κύματα θαυμασμού, το ένα πίσω από το άλλο, να σε χτυπάνε με ορμή στην αιμορραγούσα από τα εν λόγω βέλη καρδιά σου. Ήταν εκείνος ο θαυμασμός που καταχώρησε όλα τα ωραία πάνω της μέσα σου, και ήταν τα πάντα πάνω της ωραία, αλλιώς δεν θα ένιωθες την καρδιά σου να πλημμυρίζει από πόθο και μια ακατάσχετη ανάγκη να πας να την μιλήσεις, να την κερδίσεις, να την κάνεις δική σου, δική σου για πάντα. Ο θαυμασμός που ένιωσες για εκείνη ήταν που σου γέμισε το ψυχικό σου ρεζερβουάρ με το απαιτούμενο θάρρος για να κάνεις το πρώτο βήμα που οδήγησε στο πρώτο φιλί.

Να μάθεις να φεύγεις, πριν ξεπουλήσεις την ζωή σου

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών. Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν. Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας. Να φεύγεις ! Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, μακρόσυρτους αποχαιρετισμούς. Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για το δρόμο. Να τρέχεις μακριά από δήθεν καταφύγια κι ας έχει έξω και χαλάζι. Να μάθεις να κοιτάς βαθιά στα μάτια όταν λες αντίο κι όχι κάτω ή το άπειρο. Να εννοείς τις λέξεις σου, μην τις εξευτελίζεις, σε παρακαλώ. Να μάθεις να κοιτάς την κλεψύδρα, να βλέπεις πως ο χρόνος σου τελείωσε. Όχι αγκαλιές, γράμματα, αφιερώσεις, κάποτε θα ξανασυναντηθούμε αγάπη μου (όλα τα βράδια και τα τραγούδια δεν θα είναι ποτέ δικά σας). Αποδέξου το.

Leo Buscaglia – Η αγάπη απορρίπτει τις ταμπέλες

Ο Αμερικανός Ραλφ Έμερσον (ο οποίος ηγήθηκε του κινήματος του υπερβατισμού στα μέσα του 19ου αιώνα), μιλώντας για ένα απλό αγριόχορτο, είπε ότι πρόκειται για «ένα φυτό του οποίου οι αρετές δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί». Αναρωτιέμαι πόσους ανθρώπους έχουμε περιφρονήσει σαν αγριόχορτα, επειδή, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, μας φάνηκε ότι δεν άξιζαν την αγάπη και την προσοχή μας.

Leo Buscaglia: Γεννημένοι να αγαπάμε. Στοχασμοί για την αγάπη

«Όταν πρόκειται να δώσουμε αγάπη, οι ευκαιρίες είναι απεριόριστες και όλοι είμαστε χαρισματικοί». Υπάρχει κάτι με το οποίο συμφωνούν όλοι οι άνθρωποι της γης: ποτέ δεν είμαστε τόσο χαρούμενοι, δημιουργικοί και παραγωγικοί όσο όταν έχουμε αγάπη στη ζωή μας. Χωρίς αυτή, η ζωή μας είναι άδεια και δίχως νόημα. Αν και είμαστε γεννημένοι για αγάπη, πολλοί από εμάς δεν το συνειδητοποιούμε παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά. Το να έχουμε τη δυνατότητα για αγάπη είναι πολύ διαφορετικό από το να έχουμε την ικανότητα να αγαπάμε. Η αγάπη μαθαίνεται και πρέπει να σπουδάζεται και να ασκείται διαρκώς.

Μενέλαος Λουντέμης: Κοίταξε να ζήσεις την αγάπη που έχασες

Η αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει, τρέχει ασυλόγιστα στους γκρεμούς, που δε διαλέγει αυλάκι, δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει, ούτε και τα χαλίκια που κατρακυλά. Δε ρωτά τίποτα, μόνο τρέχει.
Να πεις «Όχι» στην αγάπη είναι σαν να κατσουφιάζεις μπροστά σ’ ένα λουλούδι που ετοιμάζεται ν’ ανοίξει. Σαν να βρίζεις το φως που σου έδειξε τον κόσμο.

Γονείς: Είναι επικίνδυνο να δίνετε μέχρι να ματώσετε

Πολλοί γονείς πιστεύουν, ότι το να δίνεις στο παιδί μέχρι να ματώσεις ξεχνώντας τις προσωπικές επιθυμίες και ανάγκες, είναι η ενδεδειγμένη στάση. Ξεχνούν όμως πως το αδιάκοπο δόσιμο, στο τέλος εξαντλεί και τον πιο δυνατό ψυχισμό ενώ δημιουργεί παιδιά χωρίς όρια.

Η τριγωνική θεωρία της αγάπης

Τι είναι η αγάπη; Πώς μπορούμε να την ορίσουμε; Είναι η αγάπη ένα πράγμα ή ένα σύνολο από πολλά πράγματα; Υπάρχουν διαφορετικά είδη αγάπης; Είναι η αγάπη η ίδια για διαφορετικούς τύπους σχέσεων; Ορισμένοι ερευνητές προτείνουν ότι υπάρχουν πολλά είδη αγάπης. Ήδη από το 1886, ο Richard von Krafft-Ebing καθόρισε 5 είδη αγάπης: την αληθινή, τη συναισθηματική, την πλατωνική, τη φιλική και την αισθησιακή.

“Σεβασμός”, μια παρεξηγημένη αξία

«Σέβομαι….σημαίνει ότι θεωρώ πως αξίζει να εκτιμώ κάποιον. Η ανάγκη να σέβεσαι τους άλλους γύρω σου είναι θεμελιακή για τον άνθρωπο, γιατί αν δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, αυτόματα τον θεωρείς ανάξιο εκτίμησης ή ανυπόληπτο, και στην ουσία ζητάς ευτελή μεταχείριση από τους άλλους», όπως αναφέρει ο Ντύερ.

Πώς να αποφύγετε τους ανόητους διαπληκτισμούς

Οι διαπληκτισμοί είναι κάτι φυσιολογικό σε μια σχέση. Τι γίνεται όμως με όλους αυτούς τους διαπληκτισμούς που ξεκινούν από κάτι ανόητο; Οι ανόητοι διαπληκτισμοί μπορούν να καταστρέψουν τη σχέση μας, επομένως πρέπει να μάθουμε πώς να τους αποφεύγουμε. Η επικοινωνία σε μια σχέση προλαμβάνει τους ανόητους διαπληκτισμούς. Πρέπει να μπορούμε να μιλάμε για τα πάντα και να μην καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας.

Το χιούμορ φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά

Κυκλοφορεί ανάμεσά μας μια ειδική κατηγορία ανθρώπων που κάνει την καθημερινότητά μας περισσότερο απολαυστική κι αισιόδοξη. Είναι ένας φίλος, ένας σύντροφος, ένας συνάδελφος, ένας συγγενής. Η πιο ωραία εικόνα είναι να προκαλείς το γέλιο του άλλου. Το απλό γέλιο ή το άλλο που σου τρέχουν δάκρυα, λίγο κατούρημα και πονάνε οι γελοιακοί –μύες δεξιά κι αριστερά της γνάθου.

Για όσους αγαπήσαμε και δε μας αγάπησαν

Το μόνο που θελήσαμε για κάποιους ανθρώπους ήταν να δούμε χαμόγελα στις φάτσες τους, να τους δώσουμε ευτυχία, να τους προσφέρουμε στιγμές από κείνες που δε θα ήθελαν να ξεχάσουν. Τολμήσαμε να τους αγαπήσουμε γιατί το άξιζαν και να κάνουμε όμορφες τις μέρες τους ακόμα κι αν άλλοι τούς τις μαύριζαν. Μείναμε κοντά τους όταν έπρεπε να είχαμε ήδη φύγει, επιμέναμε να τους στηρίζουμε όταν δεν ακουμπούσαν καν πάνω μας, είχαμε υπομονή να δούμε κάτι από όλα αυτά να επιστρέφεται πίσω σε μας.

Όσοι τολμούν και βγαίνουν μόνοι

Το δυσκολότερο πράγμα που έχεις να πετύχεις στις ανθρώπινες σχέσεις είναι να τα βρεις με τον εαυτό σου. Να τον καταλάβεις, να τον αμφισβητήσεις, να τον πονέσεις, να τον αντικρούσεις, να τον ενθαρρύνεις και τελικά να τον αγαπήσεις.

alone-walking

Η ταινία «Joker» διαλύει το φόβο για την ψυχική ασθένεια

Βαθύ, άβολο, ιδιόμορφο, λυπηρό και ορισμένες φορές ασφυκτικό… όπως η μοναξιά. Αρκετές ήταν οι φορές που άκουσα κοντά μου να παίρνονται βαθιές ανάσες. Αν δεν ήμασταν σε κινηματογράφο και ήταν ζωντανό, σίγουρα οι βαθιές ανάσες θα ήταν λόγια συμπαράστασης και συμπόνοιας. Για να υπάρξουν όμως αυτά τα λόγια, χρειάζεται να υπάρχει σχέση και για να υπάρξει σχέση, χρειάζεται να μην υπάρχει φόβος.